سندرم یا بیماری لابیرنتیت یا آماس گوش درونی چیست
سندرم یا بیماری لابیرنتیت یک نوع عفونت گوش داخلی است .این اختلال با ملتهب کردن دو عصب دهلیزی در گوش باعث ایجاد وضعیتی به نام لابیرنتیت می شوند .
علائم بیماری لابیرنتیت چیست
علائم بیماری لابیرنتیت شامل سرگیجه ، حالت تهوع و کم شنوایی است . وزوز گوش و احساس حالت گرفتگی و کیپی گوش از جمله علامت های دیگر این بیماری محسوب می شود ، که معمولا یک گوش را درگیر می کند .
علائم کلی سندرم یا بیماری لابیرنتیت یا آماس گوش داخلی عبارتست از :
- احساس فشار داخل گوش
- زنگ زدن یا زمزمه کردن در گوش ( که در اصطلاح وزوز گوش نامیده می شود )
- نشت مایع یا چرک از گوش
- گوش درد
- احساس بیماری (تهوع) یا بیمار بودن
- درجه حرارت بالا (تب) 38 درجه سانتیگراد (100.4 فارنهایت) یا بالاتر
- تغییرات در بینایی، مانند تاری دید یا دوبینی
- سردردهای خفیف
هنوز دلیل بروز این سندرم مشخص نشده است . اما عوامل متعددی از جمله عفونت ها و ویروس ها می توانند باعث این وضعیت شوند.
لایبرنت و سیستم گوش داخلی
قسمتی به نام لایبرنت متشکل از کیسه ها و لوله ها در گوش داخلی وجود دارد . هشتمین عصب جمجمه ای اطلاعات صداهای دریافت شده از حلزون گوش و اندام های دهلیزی مربوط به حرکت و تغییرات فضا را جمع آوری کرده و برای مغز ارسال می کند .
بیماری لابیرنتیت از جایی شروع می شود که که یکی از اعصاب یا لابیرنت عفونی شود . عفونت باعث تحریک و التهاب خواهد شد ، اکنون کار مغزبا تلاش برای درک اطلاعات بین عصب طبیعی و عصب آلوده که مطابقت ندارد پیچیده تر خواهد شد ، و سرگیجه یکی از علائم مهم این سندرم در همین مرحله اتفاق می افتد .
عوامل موثر در سندرم لابیرنتیت
سندرم لابیرنتیت در هر سنی می تواند بروز نماید . در این میان عواملی موثر در شروع یا تشدید این بیماری وجود دارد که عبارتند از :
- بیماری های تنفسی، مانند برونشیت
- عفونت های ویروسی گوش داخلی
- ویروس های معده
- ویروس های تبخال
- عفونت های باکتریایی، از جمله عفونت باکتریایی گوش میانی
- ارگانیسم های عفونی، مانند ارگانیسمی که باعث بیماری لایم می شود
هنوز دلیل بروز این سندرم مشخص نشده است . اما عوامل متعددی از جمله عفونتها و ویروس ها می توانند باعث این بیماری شوند.
عوامل موثر در سندرم لابیرنتیت
سندرم لابیرنتیت در هر سنی می تواند بروز نماید . در این میان عواملی موثر در شروع یا تشدید این بیماری وجود دارد که عبارتند از :
- بیماری های تنفسی، مانند برونشیت
- عفونت های ویروسی گوش داخلی
- ویروس های معده
- ویروس های تبخال
- عفونت های باکتریایی، از جمله عفونت باکتریایی گوش میانی
- ارگانیسم های عفونی، مانند ارگانیسمی که باعث بیماری لایم می شود
گوش از 3 قسمت گوش خارجی ، میانی و گوش داخلی شکل گرفته است . هرنوع سندرم و یا بیماری که منجر به التهاب در هر قسمتی از گوش شود می تواند عوارضی همچون وزو ، سرگیجه ، تب ، حالت تهوع ، درجاتی از کم شنوایی و احساس گرفتگی و کیپی گوش را ایجاد نماید .
چه زمانی به پزشک خود مراجعه کنید
اهمیت مراجعه به پزشک در صورت داشتن علائم لابیرنتیت یا تشدید آن بسیار تعیین کننده است . علائم خاصی می تواند نشانه یک بیماری جدی تر باشد. این وضعیت را یک اورژانس ( فوریت پزشکی ) در نظر بگیرید و فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- غش کردن
- تشنج
- لکنت زبان
- تب
- ضعف
- فلج شدن
- دوبینی
بعد از مراجعه به پزشک اگر بیماری آماس گوش درونی تائید شد . پزشک از طریق داروهای مختلف سعی در کاهش عوارض این بیماری خواهد کرد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت .
درمان بیماری لابیرنتیت
بیماری لابیرنتیت از طریق برخی داروها و آنتی بیوتیک ها قابل کنترل می باشد . و اگر دچار سرگیجه باشید برخی راهکارها شما را در کنترل عدم تعادل و کاهش خطرات سرگیجه در و ضعیتهای مختلف کمک خواهد نمود .
برخی داروهای کنترل کننده عوارض سندرم لابیرنتیت عبارتست از :
- آنتی هیستامین های تجویزی، مانند دزلوراتادین (کلارینکس)
- داروهایی که می توانند سرگیجه و حالت تهوع را کاهش دهند، مانند مکلیزین (Antivert)
- داروهای آرام بخش مانند دیازپام (والیوم)
- کورتیکواستروئیدها، مانند پردنیزون
- آنتی هیستامین های بدون نسخه مانند فکسوفنادین (Allegra)، دیفن هیدرامین (Benadryl) یا لوراتادین (Claritin)
آنتی هیستامین های OTC را خریداری و مصرف نمائید . و در صورت عدم بهبودی و داشتن عفونت فعال احتمالا پزشک آنتی بیوتیک با دوز بالاتر را برای شما تجویز خواهد کرد .
نحوه کنترل سرگیجه در سندرم لابیرنتیت
سرگیجه یکی از بارزترین علائم سندرم لابیرنتیت می باشد . اما خبر امیدوار کننده این است که می توان با انجام روشهای خاص این وضعیت را تحت کنترل درآورد .
نحوه کنترل سرگیجه در بیماری آماس گوش درونی ( لابیرنتیت ) عبارتست از :
- از حرکات سریع و همچنین چرخشهای ناگهانی پرهیز نمائید .
- در هنگام حمله سرگیجه بی حرکت بنشینید.
- در هنگام برخخواست از رختخواب یا حالت نشسته به آرامی این کار را انجام دهید
- در طول حمله سرگیجه از تلویزیون، صفحه نمایش کامپیوتر و نورهای درخشان یا چشمک زن خودداری کنید.
اگر سرگیجه زمانی رخ داد که در رختخواب هستید، سعی کنید روی یک صندلی بنشینید و سر خود را ثابت نگه دارید. نور کم برای علائم شما بهتر از تاریکی یا نورهای روشن است.
اگر سرگیجه شما برای مدت طولانی ادامه یابد، فیزیوتراپیست ها و کاردرمانگران می توانند تمریناتی را برای کمک به بهبود تعادل به شما آموزش دهند.
سرگیجه می تواند در توانایی شما برای کار با ماشین یا سایر ماشین آلات به طور ایمن اختلال ایجاد کند. باید ترتیبات دیگری را انجام دهید تا زمانی که رانندگی مجدد ایمن شود.
